 |
| ស្លាករមណីយដ្ឋានលើផ្លូវជាតិលេខ ៥៥ |
ល្បាក់កំរោញជាតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិដ៏ល្បីមួយ មានទេសភាពស្រស់ស្អាតពេញមួយឆ្នាំរមណីយដ្ឋានល្បាក់កំរោញស្ថិតនៅខាងលិចទីរួមខេត្តពោធិ៍សាត់ តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ ៥៥ ក្នុងភូមិអង្ក្រង ឃុំសំរោង ស្រុកភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែលមានចំងាយប្រមាណ ៥៣គីឡូម៉ែត្រ ពីក្រុងពោធិ៍សាត់ និង ២៣គីឡូម៉ែត្រ ពីសាលាស្រុកភ្នំក្រវាញ ។
 |
| ផ្លូវជាតិលេខ៥៥ដែលកំពុងពង្រីកនិងក្រាលកៅស៊ូ |
យើងអាចធ្វើដំណើរដោយរថយន្ត ត្រូវប្រើរយៈពេលប្រហែល ១ម៉ោង តែបើជិះម៉ូតូវិញត្រូវចំណាយពេលរហូតដល់ទៅ១ម៉ោងកន្លះ ដោយយើងធ្វើដំណើរតាមបណ្តោយផ្លូវលេខ ១៥៥ ពីក្រុងពោធិ៍សាត់ ទៅស្រុកវាលវែង រហូតដល់ភូមិអង្គ្រង នឹងមានស្លាកមួយនៅខាងឆ្វេងដៃថា រមណីយដ្ឋានល្បាក់កំរោញ ដោយបត់ចុះទៅក្រោមចំងាយ ២៥០ម៉ែត្រ យើងនឹងដល់ល្បាក់កំរោញ ។
 |
| កន្លែងចតឡាន |
 |
| បន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ដែលខូចខាត |
ទៅដល់ល្បាក់កំរោញ យើងនឹងឃើញមានកន្លែងចតឡាន និងម្លប់ដើមឈើជាច្រើនសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ទៅទស្សនា ពិសារអាហារ និងងូតទឹកលេងកម្សាន្ត ។ នៅទីនោះក៏មានកន្លែងផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ផងដែរ ។ ចុះតាមកាំជណ្តើរតែបន្តិចយើងនឹងដល់ទឹកល្បាក់ដែលហូរស្ទើរខួបប្រាំងខួបវស្សា ។
 |
| ស្លាកបង្ហាញផ្លូវ |
 |
| ជណ្តើរចុះ |
 |
| ជណ្តើរចុះ |
រមណីយដ្ឋានល្បាក់កំរោញលម្អទៅដោយល្បាក់ទឹកហូរធ្លាក់លើថ្មផុសចេញពីផ្ទៃបាតស្ទឹងនារដូវប្រាំង រីឯរដូវវស្សា ថ្មទាំងនេះត្រូវកប់លិចបាត់ទៅក្នុងទឹកវិញ ។ ទឹកនៅល្បាក់កំរោញថ្លាអាចឆ្លុះឃើញបាតស្ទឹង ។
ទឹកស្ទឹងនេះបានហូរធ្លាក់ជាដំណាក់ៗ ខួបប្រាំង ខួបវស្សា បង្កើតបានជាល្បាក់ទឹក សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរងូតកម្សាន្ត និងមានផ្ទាំងថ្មតូចធំ នៅរាយប៉ាយតាមមាត់ស្ទឹង អមដោយសូរសៀងសត្វបក្សាបក្សី និងសម្លេងរៃនៅលើចុងព្រៃព្រឹក្សា ។
 |
| ទេសភាពដើមឈើអបមាត់ល្បាក់ |
 |
| ទិដ្ឋភាពថ្ងៃរៀបលិចនៅល្បាក់កំរោញ |
តាមប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងស្រុកភ្នំក្រវាញ បាននិយាយថា នៅតំបន់ទេសចរណ៍ល្បាក់កំរោញនេះ កាលពីដើមមានផ្ទាំងថ្មមួយធំ បង្កើតបានជាល្បាក់ទឹកហូរធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំងបណ្តាលឱ្យជួបការលំបាកក្នុងការធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់សូម្បីតែហ្វូងមច្ឆជាតិគ្រប់ប្រភេទ ក៏កម្រនឹងហែលឆ្លងផុតពីល្បាក់ទឹកនេះណាស់ ។ កាលពីដើមអ្នកស្រុក អ្នកភូមិនៅទីនេះ នាំគ្នាហៅថា ល្បាក់កម្រទៅរួច ។ ដោយសារតែយ៉ាងនេះហើយ ទើបគេយកកន្លែងនេះធ្វើជាចំណត់រង់ចាំអ្នកឡើងពីក្រោម និងអ្នកចុះពីលើដើម្បីលក់ឥវ៉ាន់ ឬដោះដូរឥវ៉ាន់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ ការផ្តោះប្តូរឥវ៉ាន់រវាងគ្នានិងគ្នា គឺប្រើប្រាស់ទូកចងជាមួយខ្សែមួយដែលចងនៅពីលើសម្រាប់ទាញ ។ បច្ចុប្បន្ននេះទូកនោះនៅតែមាននៅមាត់ទឹក ។
កន្លែងនេះគឺជាកំពង់មួយដែលត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋកំណត់ជាកន្លែងណាត់ជួបគ្នាដើម្បីលក់ដូរឥវ៉ាន់ ។ ក្នុងសម័យកាលនោះ នៅល្បាក់កំរោញសម្បូរមច្ឆាណាស់ អ្នកស្រុកនៅម្តុំនេះតែងទៅចាប់ត្រីដើម្បីយកមកធ្វើជា ប្រហុក ផ្អក ងៀត ឆ្អើរសម្រាប់លក់ដូរនៅទីនេះផង និងទុកសម្រាប់ហូបចុកក្នុងរដូវវស្សាផង ។ ក្រៅពីមុខរបរចាប់ត្រី អ្នកខ្លះបានប្រកបរបរកាប់ឈើ បោចវល្លិ បេះជ័រដង បរបាញ់សត្វទៅតាមលក្ខណៈបុរាណ ។ ពាក្យថា ល្បាក់កម្រទៅរួច នេះក្រោយមកក៏ក្លាយជា ល្បាក់កំរោញ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។ ក្រោយពីបានសិក្សាស្រាវជ្រាវរកឃើញនេះ មន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្ត និងអាជ្ញាធរឃុំសំរោង ស្រុកភ្នំក្រវាញ ក៏បានផ្តួចផ្តើមកសាង រមណីយដ្ឋាននេះឡើងកាលពីថ្ងៃទី ២១ កុម្ភៈ ២០០២ ដោយដាក់ឈ្មោះថា រមណីយដ្ឋានល្បាក់កំរោញ ។
0 Komentar